Կյանքը երկար ու անեզր ճանապարհ է, որ անընդհատ շարունակվում է: Այն երբեք չի ընդհատվում և չի ավարտվում: Ճանապարհն այդ հարուստ է ծանոթ-անծանոթնորով, երջանկությամբ ու վշտով: Այն միշտ սլանում է իր հունով՝ ժամանակի հետ համագործակցելով: Սակայն կյանքը հարթ ասֆալտ չէ, հաճախ ավելի շատ հանդիպում են քարքարոտ,լեռնային ճանապարհներ, որոնք միշտ տանում են անհայտ ուղղությամբ: Տարիների ընթացքում մարդկանց ոտքերն արդեն հմտանում են, արդեն սովորական է դառնում խճոտ ու քարքարոտ ճանապարհը՝ լի փորձություններով, նոր ծանոթություններով, բաժանումներով, կորուստով և լավի հանդեպ ունեցած հույսով: Բայց մեկ է մարդիկ չեն հանձնվում և փորձում են հասնել հարթ ճանապարհին՝ թվացյալ երջանկությանը:
Անցնելով դժվար, անանցանելի ճանապարհներ մարդը գալիս հասնում է այն նույն խաչմերուկին, որտեղից, որ սկսել էր իր կյանքի ուղին: Եվ միայն այդժամ է նա հասկանում, որ դեռևս այն ժամանակ, երբ ամեն բան հեռու էր թվում, շատ մոտ է եղել հարթ ու լուսավոր ճանապարհին՝ երջանկությանը, բայց երկմտանքի ու սխալ ընտրության արդյունքում անցել է այդ խրթին ու լի փորձություններով ճանապարհը:
Հաճախ սխալ ճանապարհը մենք ընտրում ենք ինչ-որ մեկի խոսքերի կամ արարքներ ազդեցության տակ գտնվելով հանդերձ: Այս մեծ կյանքում յուրաքանչյուր մարդ պետք է շարժվի իր սեփական ուղեղով ընտրված ճանապարհով, որ ավելի քիչ սխալներ գործի, ավելի քիչ փորձության ենթարկվի. չէ՞ որ կյանքում ինքնուրույն գործելիս ավելի քիչ սխալներ էս գործում, քան ինչ-որ մեկի կարգադրությամբ:
Ասում են՝ մարդ որքան դժվար ճանապարհ է անցնում, այնքան ավելի ռեալ է նայում կյանքին և ավելի է իմաստանում անկախ տարիքից: Փորձում է ավելի խոհեմ գտնվել և ճիշտ լուծում տալ ցանկացած հարցի: Սակայն բոլորս էլ գիտենք, որ այս կյանքում ոչինչ ոչ մեկին հենց այնպես չի տրվում: Երբեք ոչ-ոք առանց որևէ փորձության ենթարկվելու լիարժեք երջանկություն չի ունենում, չի հասնում հաջողության ու բարեկեցության: Հաճախ մարդկանց տաղանդներն էլ բացահայտվում է ինչ-որ դժվարություն հաղթահարելուց հետո: Յուրաքանչյուր մարդ պետք է շատ չարչարվի լավ արդյունքի և բարեկեցության հասնելու համար: Պետք է փորձի անտեսել կողքինների կարծիքները և շարժվի իր ընտրությամբ , հետագա միջադեպերից խուսափելու համար:
Հաճախ սխալ ճանապարհը մենք ընտրում ենք ինչ-որ մեկի խոսքերի կամ արարքներ ազդեցության տակ գտնվելով հանդերձ: Այս մեծ կյանքում յուրաքանչյուր մարդ պետք է շարժվի իր սեփական ուղեղով ընտրված ճանապարհով, որ ավելի քիչ սխալներ գործի, ավելի քիչ փորձության ենթարկվի. չէ՞ որ կյանքում ինքնուրույն գործելիս ավելի քիչ սխալներ էս գործում, քան ինչ-որ մեկի կարգադրությամբ:
Ասում են՝ մարդ որքան դժվար ճանապարհ է անցնում, այնքան ավելի ռեալ է նայում կյանքին և ավելի է իմաստանում անկախ տարիքից: Փորձում է ավելի խոհեմ գտնվել և ճիշտ լուծում տալ ցանկացած հարցի: Սակայն բոլորս էլ գիտենք, որ այս կյանքում ոչինչ ոչ մեկին հենց այնպես չի տրվում: Երբեք ոչ-ոք առանց որևէ փորձության ենթարկվելու լիարժեք երջանկություն չի ունենում, չի հասնում հաջողության ու բարեկեցության: Հաճախ մարդկանց տաղանդներն էլ բացահայտվում է ինչ-որ դժվարություն հաղթահարելուց հետո: Յուրաքանչյուր մարդ պետք է շատ չարչարվի լավ արդյունքի և բարեկեցության հասնելու համար: Պետք է փորձի անտեսել կողքինների կարծիքները և շարժվի իր ընտրությամբ , հետագա միջադեպերից խուսափելու համար:
Комментариев нет:
Отправить комментарий