Մայրս

Չգիտեմ, թե ինչպե՛ս գրեմ,

Չգիտեմ, թե ո՛նց բացատրեմ,
Որ սրտինս քեզ փոխանցեմ
Ու մտքերս հանդարտեցնեմ...
Փորձեմ լինել պարզ ու հակիրճ
Դու ծովացած կապուտակ լիճ,
Փորձեմ գրել սեղմ ու դյուրին
ՈՒ մեծարեմ քեզ մի կարգին...
Դու ինձ համար մի սուրբ էակ,
Մի գեղանի լույս-հրեշտակ,
Սեր տարածող անմար պուրակ
Ու աննման հուր-արեգակ:
Կյանք ընծայող, լույս տարածող,
Սեր սփռող՝ անվերջ սիրող,
Հոգու խորքում մեզ միշտ ներող
Ու խրատներ անվերջ ասող:
Տան անդորրնն էս, կյանքի հունն ես,
Այս կյանքում մեզ ուղեկցողն ես,
Ջերմ ու բարի հենասյունն ես
Ու մեր սրտի ջերմությունն ես:
Քո բարության ու ջերմության
Մեզ պարգևած ուրախության,
Սիրով լցված մեծ խստության
Շնորհիվ է, որ հենց այսօր

Կա մեր ՙՙԵս՚՚-ը՝ համառ, կամակոր:
Իմ սուրբ , իմ նուրբ,իմ աչալուրջ,
Իմ հեզ, քնքուշ, իմ մեծ անուրջ,
Սիրո անմար շատ մեծ կամուրջ,
Ուր էլ լինեմ կյանքում անմար

Կաղոթեմ միշտ ես քեզ համար,
Կփորցեմ միշտ լինել կողքիդ,
Որ չմարի սերը սրտիդ:
Կանեմ այնպես, որ միշտ ժպտաս
Կանեմ այնպես, որ միշտ շողաս.
Չէ՞ որ դու էս ինձ մեծացրել,
Սխալ ճամփից միշտ ետ պահել,
Միշտ խրատել ու բացատրել,
Բարություն էս դու սերմանել
Կյանքի դասեր դու ինձ տվել...
Ու հիմա ես հպարտ կանգնած
Շնորհակալ եմ Տեր իմ Աստված,
Որ ունեմ ես նման ծնող,
Ում ՄԱՅՐ եմ կոչում շատ մեծ սիրով:
                                                     Նաիրա Առաքելյան ✔