Հե՜յ ժամանակ, կանգ առ քիչ-քիչ,Թող որ ապրենք գոնե մի քիչ,
Թող հասցնենք տեսնել կյանքը
ՈՒ նոր վազիր ինչպես կառքը:
Չենք հասցնում մենք վայելենք
Մեզ ընծայված կյանքը խրթին,
Չենք հասցնում մենք ենթարկվենք
Կյանքի տված մեծ օրենքին...
Թող որ ապրենք մենք մեզ համար,
Որ չտխրենք կյանքում անմար,
Թող ծիծաղենք այս լի կյանքում,
Որ միշտ հիշենք հաջորդ կյանքում:
Հե՜յ ժամանակ, կանգ առ մի պահ
Թող վայելենք ամեն մի պահ,
Թող որ զգանք ամեն ժամը,
Որ երկարի մեր ողջ կյանքը:
Հե՜յ ժամանակ,կանգիր այսպես,
Ասես լինես փոքրիկ լրտես,
Ով փախչում է իր մայրիկից
Ու խուսափում իր պատիժից....
Նաիրա Առաքելյան ✔
Комментариев нет:
Отправить комментарий