ԼՈՒՍԻՆ

Գիշերվա մութ խավարի մեջ

Դու ես կողքիս ո հոգուս մեջ,

Դու դարձել ես հոգուս ընկեր,

Ինձ պարուրող անվերջ մտքեր...

Մեղմ ու փոքրիկ աղջկա պես,

Ժպտում ես ինձ հեռվից կարծես,

Ցույց ես տալիս լույսի ճամփան,
Որ հարթ անցնի կյանքիս ճամփան:

Ես սիրում եմ մութ գիշերում

Տեսնել լոկ քեզ իմ աչքերում.

Խորհրդավոր տեսքիդ նայում

Ու քո լույսով ժպիտ ապրում:

Ամեն գիշեր, երբ քեզ տեսնում

Լոկ միայն մի բան եմ ասում.

_Գեղեցի՜կ ես անչափ այսօր,

Թո՛ղ զմայլվեմ ես քեզանով:

Լուսին ՝ իմ սեր ու իմ սիրուն,

Թող քո գրկում լինեմ անքուն,

Թող քեզ պատմեմ սրտիս վերքը,

Ու դու բուժիր այդ տարերքը:

Դու երկնային չքնաղ էակ,

Լույսի, հույսի անմահ պուրակ,

Լռության մեջ սուզվող նավակ,

Երգ ես հյուսում իբրև սոխակ:

Դու իմ ընկեր մեծ ու կլոր,

Աննման ես,սիրատոչոր

Խաղաղություն միշտ սփռող,

Ու գիշերը բարի դարձնող:

Ես էլ աղջիկ մի երազկոտ,

Ով ուզում է թռչել քեզ մոտ,

Գրկել, փարվել քո լույս ուսին,

Լինել մոտիկ մեծ երկնքին,

Հյուր գալ քո մեծ լույս-աշխարհին

Ու հասնել իր երազանքին...
                                 Նաիրա Առաքելյան ✔